Angstige paarden of onzekere ruiters? Spanning bij paardrijden

Een gespannen paard of een angstige ruiter? Onzekerheid of spanning bij het paardrijden is een veelvoorkomend probleem. Hoewel het een zeer logische reactie is, immers heb je te maken met een vluchtdier, kan het enorm vervelend zijn voor de persoon die de angst ervaart bij paarden. Of je nou het zelfvertrouwen mist tijdens het rijden of bij het grondwerk. In deze blog wil ik je graag wat tips geven om meer te ontspannen bij je paard. 

Laat ik direct beginnen met het volgende: je hoeft je niet te schamen. Of je op de manege alleen manegeles volgt of dat je eerste eigen pony helemaal geen beginnerspaard blijkt te zijn. Angstig zijn of onzekerheid kan iedereen overkomen. Nu dat uit de wereld is, beginnen we met de tips.

Waar ben je bang voor?
Allereerst is het goed om te reflecteren op de situatie. Heb je ooit iets vervelends meegemaakt en ben je daarom gespannen of heb je altijd al spanning ervaren tijdens het werken met je paard? Zodra je weet wat het exacte probleem is, kun je gericht naar een oplossing kijken. Heeft het te maken met probleemgedrag van je paard is het verstandig om hier een professional voor te vinden. Wanneer je tot de conclusie komt dat het vooral een onzekerheid vanuit jezelf is, kun je eens rondvragen op een manege of bij bekenden of je met een heel braaf paard mag oefenen. 

Zoek hulp
Tegenwoordig zijn er zoveel paardencoaches. Van grondwerkinstructeur tot aan dressuurinstructrice. Geef het een naam en ze zijn er. Om eerlijk te zijn, ben ik wel altijd kritisch met het zoeken naar een instructeur. Veel instructeurs werken in niet beschermde beroepen. Ondanks dat het goed bedoelt is, vind ik persoonlijk iemand met een 4-daagse cursus coaching niet perse geschikt om anderen al te gaan helpen. Ga eerst na waar het probleem zich voordoet (op de grond, in het zadel, op buitenrit of juist in de stallen) en lees je ook wat in over verschillende methodes voor je een keuze maakt. 



Kies je eigen pad 
Nu je inzicht in het probleem hebt en besloten hebt of je hier hulp voor nodig hebt, is het tijd voor de uitvoering van het plan. Tijd voor de 3 G’s: geduld, geen enkele methode is dé methode en genieten. 
Onzekerheid of angsten moet je niet onderschatten. Vaak hebben ze lang de tijd gehad om te broeien en handel je hier (onbewust) ook naar. Door kleine stapjes te nemen en geduld te hebben, voorkom je teleurstellingen en maak je de kans op terugval een stuk kleiner. 
Wanneer je samen met je paard het traject ingaat, is het ook voor je paard een hele stap. Kies een weg die voor jullie beide goed voelt. Soms betekent dit afwijken van de methode van je instructeur: een goede instructeur begrijpt, ondersteunt en stuurt bij waar nodig. 

Natuurlijk willen we allemaal zorgeloos rijden en met plezier naar het paard gaan. Soms bewust of onbewust lukt dit niet helemaal en dat is niet erg. We hebben te maken met een dier van minstens tien keer ons gewicht, een eigen wil en heel veel power. Daar moeten we mee leren samenwerken. Zij leren iedere dag bij en dat geldt ook voor ons. Dat maakt paardrijden juist zo leuk!  






Reacties

Populaire posts van deze blog

KEUZEHULP: Welk hoofdstel kies ik?

Beginnen met eventing: crossen voor dummies!

Peesproblemen, PSSM en meer blessures voorkomen en (gedeeltelijk) genezen?